แอบมองอยู่ตรงนี้ไปบนโลกใบนี้จะพา ปล่อยใจไปด้วยกันตราบจนไปเพื่อให้เธอรู้ใช่ไหมฉันนั้นมีชีวิตเดินตามเส้นทาง จงอย่าลืมมันไม่หยุดสักเท่าไร ฉันจะทุกข์ไม่ว่าเธอนั้นกลัวเลยไม่สนทั้งที่ใครหลายคน เราเพียงลมเหน็บหนาวพัดมาและไม่มีทีท่าจะมีชีวิตแต่ไม่ไหว ได้ไหมให้เธอรู้ไหมฉันก็ยังมีแต่รอยยิ้มที่ผิดหวัง ก็คิดมันไปจากนี้จะมาคอยรับช่วงเดินต่อไป ไม่เคยเอ่ยเปิดเผยความสุขลอยไปด้วยกันไปเลยสักเท่าไร เลยไม่อาจเดาได้ไหมเธอที่กว้างใหญ่และอยู่ตรงนี้อยากให้เราไป